Topp 5: Íslensku plöturnar 2017

Íslenska plötuárið 2017 var gjöfult og kom út ógrynni af efni. En þrátt fyrir margar útgáfur átti ég erfitt með að manna topp 5 lista yfir bestu plötur ársins. Það er þó ekki við listamennina að sakast heldur fyrst og fremst sjálfan mig þar sem erfitt er að komast yfir svona mikið af efni á stuttum tíma. En þær plötur sem skipa efstu 5 sætin hjá mér voru sennilega þær sem ég hlustaði mest á yfir árið og kannski ekki furða þar sem mér þótti þær bera af. Það getur vel verið að listinn myndi líta öðruvísi út eftir hálft ár en ég er nokkuð viss um að plöturnar í topp 4 myndu alltaf halda sér. En eins og staðan er á mér í dag eru þetta 5 bestu íslensku plötur ársins 2017.

# 5 Sturla Atlas – 101 Nights

101 Nights er fjórða plata Sturla Atlas en þeir hafa verið afar duglegir að semja og senda frá sér efni frá því að frumburðurinn Love Hurts kom út 2015. 101 Nights er þeirra besta verk til þessa og sýnir fram á að strákarnir eru búnir að þroskast heilmikið sem lagahöfundar. Gallinn við fyrri verk er sá að plöturnar voru ekki nægilega sterkar í heildina en áttu þó ágætis spretti og frábær lög inn á milli. Hér gætir aðeins meira jafnvægis, kannski engir dúndur slagarar en lögin eru öll yfir meðallagi góð og platan heldur dampi út í gegn. Nýtingin á „Svaraðu“ með king Herbert Guðmundsson í „Leap of Faith“ er svo dásamleg.

Lykillög: Mean 2 You, One Life, Time, Waiting.

# 4 Auður – Alone 

Auður er listamaður sem ég fæ hreinlega ekki nóg af, bæði í þeim skilningi að ég get hlustað endalaust á tónlistina hans og hann gefur ekki út nógu mikið efni. Frumraun hans Alone er vandað verk og rennur ljúflega í gegn. Öll lög eru tengd og platan er í raun eins og eitt langt lag. Titill plötunnar ber nafn með rentu en yrkisefnið er fjarveran frá kærustunni sem hélt utan til náms. Auður skefur ekki af hlutunum og lætur allt flakka og mæli ég hiklaust með plötunni fyrir rómantíska kvöldstund með makanum. Já og án makans líka.

Lykillög: 3D, Both Eyes on You, South America, When It’s Been a While.

# 3 Ásgeir – Afterglow 

Það var alltaf að fara að vera vandasamt verk að fylgja á eftir velgengni Dýrð í dauðaþögn sem kom Ásgeiri Trausta á kortið árið 2012 og gerði hann að einu heitasta nafni íslensku senunnar. En það tókst furðu vel og er Afterglow verðugur eftirfari frumburðarins. Hljóðheimurinn er orðinn stærri og meiri pælingar eru í gangi. Þó ég sé mikill aðdáandi gamla Ásgeirs Trausta og íslensku textana sem prýddu fyrstu plötuna þá sýnir hann hér að hann er enginn sveitapiltur lengur og hefur þroskast heilan helling sem tónlistarmaður.

Lykillög: Afterglow, Dreaming, Stardust, Unbound.

# 2 Aron Can – Ínótt

Aron Can. Hvað getur maður sagt um þetta undrabarn? Ínótt er í rauninni hans fyrsta stóra plata og fylgir á eftir hinni glæsilegu frumraun, Þekkir stráginn. Platan telur heil 13 lög og ekkert hálfkák í gangi. Platan kom út á vegum plötuútgáfunnar Sticky og er cd útgáfan hin glæsilegasta. Innihaldið er gott líka og það vefst ekkert fyrir Aroni og félögum að búa til slagara og góð lög. Meira svona!

Lykillög: Fremst þegar ég spila, Fullir vasar, Geri þetta allt, Ínótt, Sleikir á þér varirnar.

# 1 Joey Christ – Joey 

Jóhann Kristófer eða Joey Christ var afkastamikill á síðasta ári en ásamt því að standa í útgáfu með Sturlu Atlas-flokknum sendi hann frá sér tvær plötur með viku millibili í byrjun júlí. Sú fyrri, Anxiety City var á ensku en sú síðari, Joey var á íslensku og hitti beint í mark hjá mér. Fyrir utan fyrsta lagið á plötunni eru gestir í öllum lögunum og það eru þeir ásamt Joey sem gera plötuna að því sem hún er. Þessir gestir setja svip sinn á lögin og eru ekki valdir í verkefnið af ástæðulausu. Stíllinn hans Joey er skemmtilegur og stundum hálf kjánalegur eins og t.d. í laginu „Ísvélin“ þar sem hann fer í nokkrar augljósar staðreyndir í byrjun lagsins. Innkoma Sturlu Atlas er líka kómísk í meira lagi þar sem hann talar fallega til síns besta vinar. Jóhann fylgist greinilega vel með í músíkinni og ber nýting hans á hljómsveitinni Súkkat í laginu „Ísland“ vott um það. Sömuleiðis sækir hann í efnivið 12:00 og notar aðalstefið úr því í lagið „Gella Megamix“ sem stendur undir nafni. Þegar allt kemur til alls er platan stórskemmtileg og tekur sig mátulega alvarlega og sýnir svart á hvítu að Joey Christ getur vel staðið á eigin fótum.

Lykillög: G Blettur, Hanga með mér, Ísvélin, Joey Cypher, Túristi.

Torfi Guðbrandsson

Auglýsingar

Bestu íslensku lögin 2017 #10-1

# 10 JóiPé x KRÓLI – „B.O.B.A.“
Vinsælasta lag ársins án efa með yfir 2 milljónir spilanir á Spotify og YouTube samanlagt. Hér gengur allt upp og gömul mismæli frá Bubba Morthens öðlast nýtt líf. Jói og Króli eru eitrað tvíeyki og vega hvorn annan upp, Jói er þessi jarðbundna og dula týpa á meðan að Króli er einhvern veginn útum allt. Myndbandið var líka skemmtilegt og fullt af litagleði. Heilaormur sem verður erfitt að losna við!

# 9 Ásgeir – „Stardust“
Ásgeir snéri aftur með nýja plötu í byrjun maí eftir að hafa einokað árið 2012 með frumraun sinni Dýrð í dauðaþögn. „Stardust“ er sennilega útvarpsvænasta lagið á plötunni, glaðvært og grípandi. Ásgeir hefur gott vald á enskunni þó að ég hafi verið mun heillaðri af íslensku textunum hans hér um árið.

# 8 Moses Hightower – „Trúnó“
Þetta lag er á mörkunum að vera gjaldgengt inn á listann en það kom út seint í október 2016. En ég geri undantekningu enda má finna lagið á plötunni Fjallaloft sem kom út síðasta ár. Tempóið í laginu er gott og einkennist af nettum trega og liðast hægt og rólega áfram. Viðlagið er svo hreint afbragð, bæði í hljóðfæraleik og texta. „Trúnó, trúnó, kinn við kinn, þú og ég og einhver vinur þinn“.

# 7 Sturla Atlas – „Waiting“
Ég veit ekki hvað það er en Sturla Atlas flokkurinn hittir einhvern veginn alltaf í mark hjá mér eða alveg síðan þeir gáfu út fyrstu plötuna Love Hurts. „Waiting“ er rólegt og seiðandi lag sem hægt er að hlusta á aftur og aftur. Sigurbjartur er sannkallaður gullbarki sem má aldrei hætta að syngja.

# 6 Birnir – „Ekki switcha“
Birnir er eitt af nýju nöfnunum sem mætti til leiks árið 2017. „Ekki switcha“ fylgdi á eftir „Sama tíma“ og allt í einu var kauði kominn með tvö lög í þó nokkuð góða spilun. Persónulega er ég hrifnari af „Ekki switcha“ en þar er Birnir pollrólegur að því er virðist. Galdurinn liggur í þessari afslöppun og Birnir sýnir okkur að stundum getur minna verið meira. 

# 5 Auður – „I’d Love“
„I’d Love“ er nýjasta lag Auðar og það fyrsta eftir að hann gaf frá sér plötuna Alone. Myndbandið við lagið er epískt vægt til orða tekið og án efa flottasta myndband ársins. Lagið sjálft er ekkert slor heldur og lifandi sönnun þess að Auðunn Lúthersson er eitt mest spennandi nafnið í íslensku senunni í dag.

# 4 Vök – „Breaking Bones“
Hljómsveitin Vök hefur alltaf verið í smá uppáhaldi. Það var löngu kominn tími á stóra plötu frá þeim og það gerðist loksins í fyrra. Þau hefðu ekki getað samið betra upphafslag á plötuna en „Breaking Bones“. Lagið byrjar nokkuð sakleysislega þangað til á 43 sekúndu þegar lagið verður allt í einu frekar tryllt. Millikaflinn er svo frekar magnaður líka þar sem að engu líkara en að geimverur eða önnur kvikindi hafi tekið yfir stúdíóið í smá tíma (1:27) þangað til að sveitin rennir aftur í epíska hlutann (1:47). Vel að verki staðið Vök!

# 3 Joey Christ – „Joey Cypher“
Hvernig kem ég mér almennilega á framfæri ef ég er að fara að gefa út tvær plötur með stuttu millibili og nafnið mitt er ekki það stærsta í senunni? Jú heyrðu, ég sem bara geðveikt lag og fæ alla flottustu rapparana til að vera með sitt verse í laginu. Hvað segirðu, var Costco að opna? Heyrðu snilld, ég hóa bara í gengið og við verðum bara geðveikt nettir í Costco að fíflast í liðinu og tökum það upp á myndband og gefum út. Komið! Á svipstundu var Joey Christ búinn að skilja sig tímabundið frá Sturla Atlas flokknum og byggja upp ótrúlega spennu fyrir plötunum sínum. Magnað hvað gerist þegar Draumaliðið tekur höndum saman og hnoðar í eitt lag saman.

# 2 Daði Freyr – „Hvað með það?“ 
Það er skrýtið að þetta lag hafi ekki verið fulltrúi okkar í Eurovision keppninni í ár. Ef einhvern tímann hefur verið þörf fyrir smá tilbreytingu þá var það núna en Ísland hefur ekki komist í aðalkeppnina nokkur ár í röð. En markmiðið hjá Daða var að koma sér á framfæri og það hefur hann svo sannarlega gert enda þrælmagnaður tónlistarmaður. Skemmtilegasta lag ársins, punktur!

# 1 Aron Can – „Fullir vasar“
Hvernig í ósköpunum ætlaði Aron Can að fara að því að fylgja á eftir Þekkir stráginn var spurning sem margir veltu fyrir sér og þar á meðal ég. Um miðjan mars kom svo lagið „Fullir vasar“ út. Myndbandið við lagið var töff en á hreinu að um tvö lög væri að ræða. Eftir rólega en góða byrjun (hljómborðskaflinn 1:13-1:27 = slef) er skipt um gír og „Fullir vasar“ sett í gang. Þetta var stóri slagarinn sem var hárréttur leikur hjá Aroni að tefla fram fyrst og æsa fólk upp fyrir stóru plötuna sína sem kom út nokkrum vikum síðar. Þrátt fyrir að lagið hafi verið ofspilað á mínu heimili (margumbeðið óskalag hjá 2 ára dóttur minni) þá efast ég ekki í eina sekúndu um gæði þessa lags enda er mér minnisstætt hvernig mér leið þegar ég heyrði það fyrst keyrandi í Bakkahverfinu í Breiðholtinu á köldum vordegi, hvílík himnasæla!

Torfi Guðbrandsson